فلک راسقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم آلبوم ” نه و هرگز ” طرحی نو شد در حد بضاعت. خطوط ایرانی در قابی رنگ رنگ از فریادهای راک، بیانی جدید از پژواک‌های بغض آلود تاریخ رنج دیده‌ی وطن

نمی دونم ، ولی یه مدتِ بوی کاهگل می پیچه تو ذهنم ، دلم لک میزنه واسه کوزه ی آب ِ خنک ، گُــم میشم تو باغِ درخونه ای ، قد میکشم اندازه ی درخت ِگردو ، زرد آلوهای لپ

خندیدو گفت : خُب زندگی تُ بکن ، نشد که نشد به دَرَک اسفل السافلین . اسفل السافلین میشد یه جایی اون ته مه ها ، یه جایی که دیگه هیچی مهم نبود در اصل یه جایی که تو برای

بالاخره ول کرد ، خسته م کرد با اینهمه اعداد و ارقام ، این دیگه چه سرنوشت نحسی بود ، پس چی می گن وقتی پا تو به دنیای آدما بذاری چه چیزایی که نمیبینی ،چه جاهایی که نمیری ،