تا اتفاق تازه …
تا اتفاق تــــــازه ،تا مــــــرزاین رهــــایی
فاصله ای نمانده ،فاصـــــله ،خود ماییم
در حسرت رسیدن،عمری به گریه طی شد
خسته نشو ز پرواز ، پرنده شو، رهاییم
از جاده هــــا نترسُ ،ازحسِ شک وتردید
به آسِمون نگاه کن،بوسه بزن به خورشید
تو رویـای رسیـــدن،آغوش بِکش،خـیال و
دنیای بی قفس خوش ،واکن تموم ِ بــال و
از شوق پر گشودن،از شـــوق زنده بودن
حس کن که زندگی هست، حس کن پرنده بودن
دل بسپار به پرواز،شروع ِتازه اینجـــاست
با مرگِ این فاصله،دنیـاتو دستای ماست